نقطه سر خط

سلام سلام سلام

اصلا تعجب نکنید مخصوصا شما الهام جون مامان رامیلای گلم و شما مامان ماهان عزیزم. به گیرنده هاتونم اصلا دست نزنید  این پستای خالی و این عنوان ها که می دونم جز شکنجه روحی برای شما خوانندگان عزیز نیست صرفا بخاطر تصمیم کبرایی هست که گرفتم . عاجزانه ازتون طلب بخشش می کنم هفته ای که گذشت خیلی هیجان انگیز بود.کلی نشستم فکر کردم هی فکر کردم اینجوری   هی خودمو دعوا کردم و دیدم حالا که اینروزا اون  آدمک خوشحال و سر کیف و البته گاهی سرتق درونم فعاله این بهترین راهه .یعنی درواقع بهترین راه اینکه خودم رو توی عمل انجام شده قرار بدم شاید این احساس رخوت از بین بره  گفتم شاید از روی گل شما خجالت بکشم و بیام اینارو تکمیل کنم تازه اینا فقط قسمتی از نانوشته های منه اوووه چقد حرفای نگفته دارم چقد وقت کم دارم فکرشو که می کنم گـــــُر می گیرم پروردگارا... نگرانم

خب من می تونستم ثبت موقت کنم ولی دیدم این تنها راه نجاتمه  ولی حالا یه حس شگفت انگیزی پیدا کردم نمی دونین  بععله من ازین بلاتکلیفی نجات پیدا کردم شما چطور؟ البته تا اونروز که اینارو تکمیل کنم همش استرس دارمشایدم گریه م بگیره

  و زندگی به همین منوال ادامه دارد...بر می گردم با دست پر

این بود انشای من

پ.ن ا: ببینم بچه ها چطورمیشه بدون گوگل زندگی کرد؟!

پ.ن٢: این عنوان ها تا دو روز و تنها تا دو روز نمایش داده میشن صرفا جهت اینکه همه ی دوستان و همراهان همیشگیم ببینن و این دفعه گیرم بندازن و پس از اون ثبت موقت میشن و به مرور همه رو پر می کنم.قول!!! 

پ.ن ٣:خب من همش دنبال یه دلیل محکم برای این سرخوشیم می گشتم  بالاخره یافتم دلیلش می تونه بارون دیشب باشه  بعععله همینه ،بارون!!! اولین بارون پائیزی گفته بودم که بوی بارون عاشقم می کنه نگفته بودم؟